- қувватнокӣ
- [قوت ناکي]зӯрӣ, тавоноӣ, дараҷаи қувват; қувватнок будан
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
қувватнок — [قوت ناک] зӯр, тавоно, боқувват; қувватнок кардан қувват афзудан, қавӣ гардонидан; қувватнок шудан қувват гирифтан, иқтидор пайдо кардан; зӯр шудан; шиддат ёфтан; суоли (саволи) қувватнок саволи душвор (сахт); эҳтимоли қувватнок эҳтимоли қавӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
тақвият — [تقويه // تقويت] а. қувватдиҳӣ; дастгирӣ; тақвият додан қувватнок кардан; тақвият ёфтан қувватнок шудан; қувват гирифтан қувват додан; тасдиқ ва таъкид намудан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
зӯр — [زور] 1. қувва, қудрат, тавоноӣ, иқтидор 2. боқувват, қувватнок, зӯрманд, қавӣ; зӯр баромадан ғолиб омадан, ғалаба кардан (мас., дар гӯштингирӣ) 3. бузург, забардаст 4. маҷ. вазнин, душвор, сахт 5. маҷ. хуб, аъло; аз зӯри… аз шиддати…; аз… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
қувват — I [قوه // قوت] а 1. зӯр, қудрат, нерӯ: қувваи ҷисмонӣ, қувваи бозу, қувваи даст, қувваи худро нишон додан, ба коре қувват расидан 2. тоб, тавон, тоқат, мадор, маҷол; қувваи коре надоштан маҷол надоштан барои иҷрои коре 3. маншаи моддии воқеъ… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
об — I [آب] 1. моеи шаффофи беранг, ки дар ҳолати софӣ ва беолоишӣ аз омезиши химиявии як унсури оксиген ва ду унсури ҳидроген иборат аст; оби маъдан обе, ки дар таркиби худ маъдан дорад; оби гарм муқоб. оби сард; оби равон оби ҷорӣ: муқоб. оби… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
селитра — [سليتره] лот. хим. моддаи мураккаб аз калий, натрий, аммоний, ки дар техникаи моддаҳои тарканда ва дар соҳаи кишоварзӣ барои қувватнок кардани хок ба кор меравад … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
хороӣ — [خارايي] 1. аз санги хоро 2. маҷ. сахтӣ, қувватнокӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ҷондор — I [جاندار] 1. ҳар чизе ки ҷон дошта бошад, зинда 2. ҳайвон, чорпо: моли ҷондор 3. ҷоннок, қувватнок II [جاندار] он ки барои амният ва эминии шахсе масъул аст, силоҳдор, яроқдор; нигаҳбон, посбон … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ